My mother taught me to be well-mannered in front of adults.
(คุณแม่สอนผมให้เป็นคนมารยาทดีต่อผู้ใหญ่)
Stop arguing! You’re such a bad-mannered boy!
(หยุดเถียงเสียที น้องเป็นเด็กมารยาทไม่ดีเลย)
I don’t know how to behave when I’m around Somcheng.
(ไม่รู้จะวางตัวอย่างไรเมื่ออยู่ใกล้ชิดกับส้มเช้ง)
Bakkhoi behaves differently when his boss is here.
(บักข่อยวางตัวไม่เหมือนปกติเมื่อเจ้านายมาที่นี่)
Bakkhoi went to the pub last night. He's going again tonight as well.
( เมื่อคืนบักข่อยไปเที่ยวผับ คืนนี้เขาจะไปอีกด้วย )
Can I go with you as well? ( ผมไปกับคุณด้วยได้ไหม )
Our teacher's sick today. ( วันนี้ครูของเราป่วย )
Just as well. I forgot to do my homework. ( ดีเหมือนกัน หนูลืมทำการบ้าน )
We didn't believe Somsri when she said she was single, but she was right after all.
( พวกเราไม่เชื่อสมศรีเมื่อเธอบอกว่าเป็นโสด แต่ในที่สุดเรารู้ว่าเธอพูดจริง )
I'm not going to the party after all. ( ผมจะไม่ไปงานฉลอง … ถึงแม้ว่าเคยบอกว่าจะไป )
2. ใช้เมื่ออยากให้เหตุผลเพื่ออธิบายสิ่งที่คุณเพิ่งพูดไป เช่น
Don't invite Somcheng to Banana's birthday party. After all, she doesn't get on with him.
( อย่าชวนส้มเช้งไปงานวันเกิดของไอ้กล้วย เพราะเธอไม่ถูกกับเขา )
I'm going to spend more time with my family. After all, they're more important than money.
( ฉันจะใช้เวลากับครอบครัวผมให้มากขึ้น อย่างที่เขาพูดกันว่า ครอบครัวสำคัญกว่าเงิน )
But I love you. ( แต่ผมรักเธอ)
But I do love you. ( แต่ผมรักเธอจริง ๆ )
I do want to go. ( ผมอยากไปจริง ๆ )
She does seem a little strange today.
( ที่จริงแล้ววันนี้เธอได้ทำตัวแปลก ๆ … ซึ่งในตัวอย่างนี้กลายเป็นการแสดงความคิดเห็นตรงกับอีกฝ่ายหนึ่ง )
You do look tired. ( คุณดูเหนื่อยมาก )
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น